Voor agenten is er weinig dat zoveel geduld op de proef stelt als omgaan met dronken mensen. Wie ooit in de late uurtjes door een uitgaansgebied heeft gelopen, weet hoe snel zo’n situatie uit de hand kan lopen. Mensen die normaal gesproken vriendelijk en rustig zijn, veranderen met een paar glazen op in branieschoppers met een grote mond en een klein beetje realiteitszin. En juist die mix van overmoed en onvoorspelbaar gedrag maakt het voor politieagenten bijzonder lastig om hun werk te doen.
Een agent moet professioneel blijven, hoe groot de provocatie ook is. Dat klinkt eenvoudig, maar in de praktijk is dat allesbehalve makkelijk. Een agent is ook maar een mens, met emoties, grenzen en reflexen. Zeker wanneer iemand onder invloed van alcohol constant loopt te schelden, te duwen of uitdagend gedrag vertoont, is het bijna onmogelijk om niet te reageren. In sommige landen wordt daar heel anders mee omgegaan. Daar is het vaak simpel: wie de wet handhaaft, bepaalt de regels. En als iemand over de schreef gaat, krijgt hij direct een stevige correctie.
In Nederland ligt dat anders. Hier wordt verwacht dat de politie vooral rustig blijft, de-escalerend optreedt en zoveel mogelijk begrip toont, zelfs wanneer iemand totaal respectloos is. Dat klinkt nobel, maar het kan ook frustrerend zijn. Zeker in een tijd waarin agenten steeds vaker worden geconfronteerd met agressie, beledigingen en provocaties. Het gezag van het uniform wordt niet altijd meer serieus genomen, en dat wringt.
Op sociale media barst vervolgens de discussie los. De ene helft van de kijkers vindt dat de agent zijn geduld veel te lang heeft bewaard en volledig in zijn recht stond. “Als iemand dat bij mij zou doen, zou ik precies hetzelfde doen,” klinkt het dan. De andere helft vindt juist dat een agent altijd zijn emoties moet beheersen, hoe erg de provocatie ook is. “Hij vertegenwoordigt de wet, en mag zich nooit laten meeslepen,” luidt het tegenargument.