Een avondje kermis staat meestal in het teken van suikerspinnen, lampjes en lachsalvo’s. Het reuzenrad is daarbij de klassieke publiekslieveling: een rustige rit, een fraai uitzicht, even weg uit de drukte beneden. Toch liep het op een recent evenement anders dan gepland. Op beelden is te zien hoe een koppel in een gondel zichtbaar opgaat in elkaars aandacht, zodanig dat omstanders zich afvragen of dit nog past binnen wat je in het openbaar verwacht. Het resultaat: verraste blikken, gefluister bij de omheining en een medewerker die duidelijk alert wordt.
Volgens bezoekers begon het onschuldig. De gondel tikte omhoog, het koppel lachte en wees naar het uitzicht. Maar zodra de cabine het hoogste punt bereikte, werd hun enthousiasme opvallend intens. Mensen beneden merkten het op, een medewerker keek omhoog, en iemand pakte de telefoon om te filmen. Het reuzenrad draaide geduldig door, maar het moment was al gemaakt: dít werd gespreksonderwerp van de avond.
Dergelijke situaties roepen dezelfde vragen op. Wat mag je verwachten in een openbare ruimte die door gezinnen, vriendengroepen en toeristen wordt gedeeld? Hoort een uiting van affectie bij de vrijheid van het kermisgevoel, of is er een grens wanneer anderen ongewild toeschouwer worden? Het spanningsveld tussen spontaniteit en consideratie is hier duidelijk zichtbaar, zeker omdat een kermis bij uitstek een plek is waar leeftijden en achtergronden door elkaar lopen.
Organisatoren benadrukken doorgaans simpele etiquette: houd het gezellig, respecteer elkaar, denk aan de omgeving. In attracties komt daar veiligheid bij. Bewegingen in een gondel kunnen de balans verstoren, en personeel wil voorkomen dat mensen uit enthousiasme opstaan of zich anders gedragen dan bedoeld. Daarom worden bezoekers voor het instappen gevraagd om te blijven zitten, beugels dicht te houden en aanwijzingen op te volgen. Het is geen kout, maar een praktische manier om incidenten te voorkomen.
Klik HIER om de video te bekijken op de volgende pagina!